Lyrics PANOS KIAMOS - Krystalla

Δεν φεύγω αρνούμαι να αλλάξω μονοπάτια
κι ας γίναν στου μυαλού μου τα δωμάτια
φαντάσματα τα λόγια κι οι στιγμές

Θα μείνω μονάχος στου καιρού τα σκαλοπάτια
να βάφω με τα κόκκινά μου μάτια
τους μήνες, τις ημέρες τις γιορτές

Οι αγάπες πονάνε
σαν κρύσταλλα πέφτουν και σπάνε
... και κόβουν βαθιά
Οι άνθρωποι πάνε
κι εκεί που δεν πρέπει κολλάνε
το ξερω καλά
Οι αγάπες πονάνε
σαν κρύσταλλα πέφτουν και σπάνε
και κόβουν βαθιά
κι εγω δεν κοιμάμαι
σταματησα αγάπη σου να 'μαι
σταμάτησε και η καρδιά

Τι κρίμα ξανά η μοναξιά πανηγυρίζει
και μέσα στους καπνούς μου ψιθυρίζει
αλήθειες απορίες ενοχές

Στη νύχτα θα ρίξω άλλη μια φωτοβολίδα
μην τύχει και τη δει καμια ελπίδα
και έρθει να σου αλλάξει διαδρομές

Οι αγάπες πονάνε
σαν κρύσταλλα πέφτουν και σπάνε
και κόβουν βαθιά
Οι άνθρωποι πάνε
κι εκεί