Ա՜խ, ես գիտե՛մ, չէ՜իր սիրում,
Հիմա գիտեմ ես անկասկած...
Վազվզում ենք մենք սեզերում,
Խոտերի մեջ խոնավ ու թաց:
Հետո նստում ուրախ ու գոհ,
Երեքնուկի թուփ ենք քաղում
Եվ այդ ծանոթ երեքնուկով
«Սիրում-սիրում» անվերջ խաղում:
Անուններում երեք հոգու
Եվ դու կաս միշտ, և ե՛ս միշտ կամ
Քո անունն եմ ես միշտ պոկում,
Իսկ դու իմը` ո՜չ մի անգամ:
Որքա՜ն անգամ եմ ես վանել
Տխուր մտքերն ինձնից հեռու
Եվ վախեցել եմ միտք անել,
Որ դու... որ դու ինձ չես սիրում:
Չէ՜,ինձ չէի՛ր, չէի՛ր սիրում...
Թե չէ -- ի՞նչ է, բա՞րդ էր այդքան
Գտնել երեք անուններում
Իմ անունը գեթ մեկ անգամ:
О, я знаю, ты не любил,
Теперь точно знаю ...
Мы бежим по морям,
Мокрый и мокрый в траве.
Тогда сядь довольный и довольный,
Собираем кусты клевера
И с этим знакомым клевером
Бесконечная игра "Любовь-Любовь".
Во имя трех человек
И у тебя всегда было, у меня всегда было или
Я всегда рву твое имя,
И ты мой, ни разу!
Сколько раз меня исключали?
Печальные мысли прочь от меня
И я боюсь думать,
Что ты ... что ты меня не любишь.
Нет, ты меня не любил, ты меня не любил ...
Или нет - это было так сложно?
Найдите в трех именах
Мое имя хоть раз.