Σε γνωρίζω από την κόψη
Του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη
Που με βία μετρά τη γη.
2. Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
3. Εκεί μέσα εκατοικούσες
Πικραμένη, εντροπαλή,
Κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
Έλα πάλι, να σου πη.
4. Aργειε νάλθη εκείνη η μέρα,
Και ήταν όλα σιωπηλά,
Γιατί τάσκιαζε η φοβέρα
Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
5. Δυστυχής! Παρηγορία
Μόνη σου έμενε να λες
Περασμένα μεγαλεία
Και διηγώντας τα να κλαις.
6. Και ακαρτέρει, και ακαρτέρει
Φιλελεύθερη λαλιά,
Ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι
Από την απελπισιά.
7. Κι’ έλεες: πότε, α! πότε βγάνω
Το κεφάλι από τς ερμιές;
Κι αποκρίνοντο από πάνω
Κλάψες, άλυσες, φωνές.
8. Τότε εσήκωνες το βλέμμα
Μες στα κλάιματα θολό,
Και εις το ρούχο σου έσταζ’ αίμα,
Πλήθος αίμα Ελληνικό.
9. Με τα ρούχα αιματωμένα
Ξ&a
Я знаю тебя от края
Меч страшный,
Я знаю тебя с лица
Он жестоко измеряет землю.
2. Из костей
Из греков святилища,
И как первый человек,
Привет, дорогая, Элефтерия!
3. Там вы выросли
Горький, нетерпеливый,
И рот поднялся,
Вернись, давай.
4. Он пришел в тот день,
И все было тихо,
Почему был позор
И рабство преследует их.
5. Несчастье! утешительный
Вы были одни, чтобы сказать
Чудесное величие
И сказал им плакать.
6. И он растет, и он растет
Либеральная леди,
Один зажег другую руку
От отчаяния.
7. И вы говорите: когда, ах! когда я выхожу
Голова со стула?
И он ответил сверху
Хихикает, цепочки, голоса.
8. Тогда вы подняли свой взгляд
В стонах,
И твоя одежда - кровь,
Много греческой крови.
9. С одетой кровью
X & a