. Serdeczna Matko, Opiekunko ludzi,
Niech Cię płacz sierot do litości wzbudzi!
Wygnańcy Ewy do Ciebie wołamy,
Zlituj się zlituj, niech się nie tułamy.
2. Do kogóż mamy wzdychać, nędzne dziatki?
Tylko do Ciebie, ukochanej Matki,
U której serce otwarte każdemu,
A osobliwie nędzą strapionemu.
3. Zasłużyliśmy, to prawda przez złości,
By nas Bóg karał rózgą surowości:
Lecz kiedy Ojciec rozgniewany siecze,
Szczęśliwy, kto się do Matki uciecze.
4. Ty masz za sobą najmilszego Syna,
Snadnie Go Twoja przejedna przyczyna:
Gdy Mu przypomnisz, jakoś Go karmiła,
Łatwo Go skłonisz o Matko przemiła.
5. Dla Twego Serca wszystko Bóg uczyni,
Daruje plagi, choć człowiek zawini:
Jak Cię, cna Matko, nie kochać serdecznie,
Gdy się skryć możem pod Twój płaszcz bezpiecznie.
6. Ratuj nas, ratuj, Matko ukochana,
Zagniewanego gdy zobaczysz Pana:
Mieczem przebite pokazuj 1Mu serce,
Gdy Syna na krzyż wbijali morderce.
7. Dla tych boleści, któreś wycierpiała,
Kiedyś pod krzyżem Syna Swego stała,
Bóg nam daruje, byśmy nie cierpieli,
Cośmy wytrzymać za złość naszą miel1.
. Сердечная Мать, Покровительница людей,
Пусть плач сирот вызовет у вас жалость!
Изгнанники Евы взываем к вам,
Помилуй, не будем блуждать.
2. Кому мы будем стонать, детки?
Только тебе, любимая мама,
В чьём сердце открыто каждому,
И особенно огорченным.
3. Мы заслужили это, правда через гнев,
Что Бог накажет нас жезлом суровости:
Но когда Отец рубит, злой,
Счастлив, кто убежит к Матери.
4. За тобой самый любимый Сын,
Ваша личная причина для этого:
Когда ты ему напомнил, она его как-то кормила,
Вы легко уговорите Его стать доброй Матерью.
5. Бог сделает все для вашего Сердца,
Он прощает язвы, хотя виноват человек:
Как я могу не любить тебя нежно,
Когда я смогу безопасно спрятаться под твоим пальто.
6. Спаси нас, спаси нас, Возлюбленная Мать,
Злится, когда видишь Господа:
Покажи мое сердце мечом,
Когда Сына забили на кресте убийцы.
7. За те боли, которые ты перенес,
Она стояла под крестом своего Сына,
Бог прощает нас, чтобы мы не страдали,
Давайте вытерпим наш гнев.