Stoję wciąż
pod twoim oknem
i od deszczu całkiem mokra
stoję z twarzą tą prawdziwą
takiej ty mnie
nie znasz chyba
Chociaż wiem żaden deszcz
(nie) nie zmyje tego
co w sercu noszę
mogę biec, szybko biec
(lecz jest) lecz jest od siebie
uciec najgorzej
Dlatego stoję wciąż
pod twoim domem
i wszystkie nasze noce niespełnione
podglądam przez szyby zapłakane
ty przecież wcale takiej
mnie nie chciałeś
dlatego uciekałam jak najdalej
i biegłam choć wiedziałam doskonale
wystarczy jedno twoje zawołanie
i wrócę taka
jakiej mnie nie chciałeś
Chociaż wiem żaden deszcz
(nie) nie zmyje tego
co w sercu noszę
mogę biec, szybko biec
(lecz wiem) że jest od siebie
uciec nie sposób
Стоять на месте
под вашим окном
и от дождя довольно влажный
Я стою с лицом этого правда
я так
Ты не знаешь
Хотя я не знаю дождя
(Нет) я не мою
Я продолжаю свое сердце
Я могу бежать, бежать быстро
(но это) но это от себя
торопиться
Вот почему я все еще стою
под вашим домом
и все наши ночи невыполнены
Я плачу через окна
Вы вообще такие
Вы не хотели, чтобы я
Вот почему я сбежал как можно дальше
Я бегал, хотя я прекрасно знал
Все, что вам нужно, это ваш звонок
и я вернусь
Что ты не хотел меня
Хотя я не знаю дождя
(Нет) я не мою
Я продолжаю свое сердце
Я могу бежать, бежать быстро
(но я знаю) что он от себя
побег