Lyrics Horytnica - Stary Wiarus
Views
106
0 people consider the lyrics to be true
0 people consider the lyrics of the song incorrect
The lyrics of the song are provided for your reference Horytnica - Stary Wiarus, and also a translation of a song with a video or clip.
"Pożegnaj matkę, Polska wzywa" - dopiął mundur, zapiął pas
Wychowany na żołnierza od swych dziecięcych niemal lat
Choć serce rozpierała radość "udał mi się dziarski chwat"
"O życie Twoje wciąż się troskam, lecz dziś w potrzebie jest nasz kraj"
Niejedno widział stary wiarus, niejeden przeszedł walki szlak
Lecz dziś wyruszał z jego domu najdroższy jego sercu kwiat
"To krew z mej krwi, to mój jedynak, lecz łuną ogłaszają się
Mordercze hordy bolszewików, nadciąga wielkiej wojny dzień"
Więc taką chciał ją zapamiętać, jak niosła mu na drogę chleb
"Za nami dom przed nami zagon, który nie może przedrzeć się"
"Ostatni raz spójrz na tę ziemię, to tutaj wychowałeś się"
"Nie szkoda za nią walczyć Ojcze, nie szkoda dla niej przelać krew"
Ref.
Stał dumny wiarus nad grobem syna, choć serce mu rozdzierał żal
Nie ronił łez, lecz wyruszył w drogę, poranka budził się już brzask
Zmęczone w ziemi złożył kości nim nowej bitwy minął blask
Tak odszedł żołnierz mej Ojczyzny, na zawsze już opuścił nas
Zagrały trąbki do ataku nim zaczął padać gęsty deszcz
Zwarły się szable, padły strzały, zakotłowało wokół się
"I przeszył bagnet pierś Twą synu, widziałem jak gaśnie mi Twój wzrok"
Natarcie jednak trwało nadal aż minął dzień i zapadł mrok
Ref.
Odszedł do syna, do grona przodków, którzy bronili świętych barw
Dopóki śmierci nie spadło ostrze, przez wojen ciąg korowód trwał
Na grobach Waszych świeże kwiaty, pamięci o Was nie starł czas
Starych wiarusów wspomnij czasem, Polska nie zapomniała Was
Wychowany na żołnierza od swych dziecięcych niemal lat
Choć serce rozpierała radość "udał mi się dziarski chwat"
"O życie Twoje wciąż się troskam, lecz dziś w potrzebie jest nasz kraj"
Niejedno widział stary wiarus, niejeden przeszedł walki szlak
Lecz dziś wyruszał z jego domu najdroższy jego sercu kwiat
"To krew z mej krwi, to mój jedynak, lecz łuną ogłaszają się
Mordercze hordy bolszewików, nadciąga wielkiej wojny dzień"
Więc taką chciał ją zapamiętać, jak niosła mu na drogę chleb
"Za nami dom przed nami zagon, który nie może przedrzeć się"
"Ostatni raz spójrz na tę ziemię, to tutaj wychowałeś się"
"Nie szkoda za nią walczyć Ojcze, nie szkoda dla niej przelać krew"
Ref.
Stał dumny wiarus nad grobem syna, choć serce mu rozdzierał żal
Nie ronił łez, lecz wyruszył w drogę, poranka budził się już brzask
Zmęczone w ziemi złożył kości nim nowej bitwy minął blask
Tak odszedł żołnierz mej Ojczyzny, na zawsze już opuścił nas
Zagrały trąbki do ataku nim zaczął padać gęsty deszcz
Zwarły się szable, padły strzały, zakotłowało wokół się
"I przeszył bagnet pierś Twą synu, widziałem jak gaśnie mi Twój wzrok"
Natarcie jednak trwało nadal aż minął dzień i zapadł mrok
Ref.
Odszedł do syna, do grona przodków, którzy bronili świętych barw
Dopóki śmierci nie spadło ostrze, przez wojen ciąg korowód trwał
Na grobach Waszych świeże kwiaty, pamięci o Was nie starł czas
Starych wiarusów wspomnij czasem, Polska nie zapomniała Was
«Попрощайся с матерью, Польша зовет» - он добрался до униформы, пристегнул ремень
Он воспитывался солдатом из детства почти годами.
Хотя сердце разрывалось от радости, «я преуспел в лихой трюке»
"За вашу жизнь я все еще переживаю, но сегодня наша страна нуждается".
Он видел старого голубя более десятка, и более одного из них прошли через бой
Но сегодня он выпустил из своего дома цветок, самый дорогой для его сердца.
«Это кровь моей крови, это мой единственный ребенок, но они провозглашают себя с сиянием
Убийственные полчища большевиков, великая война грядет "
Поэтому он хотел вспомнить ее, как она несла хлеб для него
«За нами дом перед нами не может пройти»
"В прошлый раз, посмотри на эту землю, ты воспитан здесь"
«Не жалко драться с отцом, не так уж плохо, чтобы она пролила кровь»
Ссылка
Он гордился могилой над могилой сына, хотя его сердце разрывалось от горя
Он не пролил слез, но пошел по дороге, рассвет уже рассветал
Устав от земли, он сложил кости, прежде чем новая битва прошла
Итак, солдат моей родины ушел, он оставил нас навсегда
Трубы играли в атаку до того, как пошел дождь
Сабли спустились, стреляли, и они собрались вокруг
«Я пронзил грудь моего сына штыком, я видел, как твои глаза погасли»
Однако атака продолжалась до тех пор, пока не прошел день и не наступила темнота
Ссылка
Он пошел к своему сыну, среди предков, которые защищали святые цвета
Пока смерть не уронила клинок, шествие продолжалось сквозь войны
На могилах твоих свежих цветов память о тебе не зря потратила время
Я помню старые ветряные мельницы иногда, Польша не забыла тебя
Он воспитывался солдатом из детства почти годами.
Хотя сердце разрывалось от радости, «я преуспел в лихой трюке»
"За вашу жизнь я все еще переживаю, но сегодня наша страна нуждается".
Он видел старого голубя более десятка, и более одного из них прошли через бой
Но сегодня он выпустил из своего дома цветок, самый дорогой для его сердца.
«Это кровь моей крови, это мой единственный ребенок, но они провозглашают себя с сиянием
Убийственные полчища большевиков, великая война грядет "
Поэтому он хотел вспомнить ее, как она несла хлеб для него
«За нами дом перед нами не может пройти»
"В прошлый раз, посмотри на эту землю, ты воспитан здесь"
«Не жалко драться с отцом, не так уж плохо, чтобы она пролила кровь»
Ссылка
Он гордился могилой над могилой сына, хотя его сердце разрывалось от горя
Он не пролил слез, но пошел по дороге, рассвет уже рассветал
Устав от земли, он сложил кости, прежде чем новая битва прошла
Итак, солдат моей родины ушел, он оставил нас навсегда
Трубы играли в атаку до того, как пошел дождь
Сабли спустились, стреляли, и они собрались вокруг
«Я пронзил грудь моего сына штыком, я видел, как твои глаза погасли»
Однако атака продолжалась до тех пор, пока не прошел день и не наступила темнота
Ссылка
Он пошел к своему сыну, среди предков, которые защищали святые цвета
Пока смерть не уронила клинок, шествие продолжалось сквозь войны
На могилах твоих свежих цветов память о тебе не зря потратила время
Я помню старые ветряные мельницы иногда, Польша не забыла тебя