Χρόνια και χρόνια τώρα τριγυρνώ
σαν πουλί περιπλανώμενο
μες την ξενυχτιά μες τη μοναξιά
που δεν την αντέχω άλλο πια
γιατί νοσταλγώ γιατί λαχταρώ
την αγάπη μου και το χωριό
Και η αγάπη μου στην Ικαριά
έχει μαύρο πόνο στην καρδιά
δίχως συντροφιά δίχως αγκαλιά
δίχως τα γλυκά μου τα φιλιά
κι αφού με πονά κι αφού μ' αγαπά
είναι κρίμα να 'ναι μοναχιά
Να πάρω θέλω την απόφαση
και θα πάω στ' όμορφο νησί
θέλω να της πω πως την αγαπώ
και μια μέρα θα την παντρευτώ
μες την Ικαριά μια γλυκιά βράδιά
θα το κάψουμε με τα βιολιά
Και θα χορέψουμε μαζί κι οι δυο
το σκοπό τον Ικαριώτικο
θα γλεντήσουμε, θα μεθύσουμε
τους καημούς θα λησμονήσουμε
μες την Ικαριά και σαν τα πουλιά
θα 'χουμε κι οι δυο ζεστή φωλιά
For years and years now I have been walking around
like a wandering bird
in the night, in the solitude
that I can't stand it anymore
why I feel nostalgic because I long for
my love and the village
And my love in Ikaria
has black heart pain
with no hugs
without my sweet kisses
and after suffering with pain and loving me
it's a shame to be a monk
I want to make the decision
and I'll go to a beautiful island
i want to tell her how i love her
and one day I'll marry her
in Ikaria on a sweet night
we will burn it with violins
And we will both dance together
the purpose of Ikariotikos
we'll have fun, we'll get drunk
we will forget about the cravings
in Ikaria and like the birds
we will have both warm nests