Dəmir Gədəbəyli - Daha mende dozum yox.
Nəğmə dolu bir dünyama, göz açmışdı o gözlər,
Bir ömürlük mehebbetden söz açmışdı o gözlər,
Niyə birdən yoxa çıxdı o bəxtəvər gülüşlər,
Niyə məni belə yıxdı o bəxtəvər gülüşlər
Gəl, gəl gülüm, gəl görüşə,
Hicranina dözməz ürək,
Həsrət mənə bir dağ olar, bir dağ olar,
Gəl, gəl gülüm, gəl görüşə,
Ağlamasın salxım söyüd,
Göz yaşları bulaq olar, göz yaşları.
Kövrək, göyçək arzularla gəl ömrümə, günümə,
Sənsiz ürək haray çəkir, yet səsimə, ünümə,
Bu eşq məni öldürsədə, yalvarmağa üzüm yox,
İnsafsızlıq yetər gülüm, daha məndə dözüm yox…
Железо Гадабейли - больше не дозировка для меня.
Мир полон пения, глаза открылись,
Эти глаза были словами пожизненного мехебета,
Почему он внезапно исчез?
Почему это заставило меня смеяться эти счастливые смех
Давай, улыбнись, давай,
Hicranina нетерпимое сердце,
Тоска по мне - гора и гора,
Давай, улыбнись, давай,
Не плачь, хлопай,
Слезы могут быть весной, слезы.
Оживи с моими хрупкими, зелеными мечтами, мой день,
Твое сердце всегда рядом, мой голос, мой голос,
Хотя эта любовь убивает меня, мне не нужно просить об этом,
Достаточно невинности, у меня нет терпения ...