من آوازم که می روم به سینه ی قبیله ای
نه به پرواز چشم من نمانده خواب پیله ای
سبز دریچه شو بکن زیان زرد پرده را
به شعر شاخه می رسد خیال خام ریشه ها
من و تو وارث خورشـید و ماهیم
من و تو نغمه ای بی اشتباهیم
تا زميني می چرخد تا هوا هواست
من و تو در جنونی سر به راهیم
Я пою, когда иду к племенному сундуку
Нет, глаза не летают, кокон спит
Заткнись зеленым повреждением желтой занавески
К поэзии ветви приходит грубое воображение корней
Мы с тобой наследуем солнце и луну
Мы с тобой прекрасная песня
Он вращается на земле, пока не станет воздухом
Мы с тобой сходим с ума