Мой родны кут, мой ціхі дом,
Дзе у голле дрэў, ав сцены ніў,
Пад сумны спеў буйным крылом
Паўночны вецер звонка біу.
Мой родны кут, - на твой ўспамін
Бушуе кроў, а ў сэрцы гар,
А ў сэрцы боль, бо з ніў, з далін
Урок мяне туманны чар.
Урок мяне туманны чар.
І ў ясны дзень, і ў ноч бяз зор
Душа, як птах, пад гоман дум
Ляціць на шлях, дзе песняй бор
Калыша долі нашай сум.
Мой родны кут, цвяцісты луг, -
Пад шумы вольх прыдзе ўначы,
Як ціхі ўздох, мой верны дух
На вечны сон к табе спачыць,
На вечны сон к табе спачыць.
Пад ветру шум, пад буры гроз,
Пад гоман хат, хто сэрцам жыў,
Ў вясьняны чад хто ў полі рос,
Той не пакіне родных ніў.
Ў вясьняны чад хто ў полі рос,
Той не пакіне родных ніў.
музыка: А. Катиков
слова: Л. Гениуш
соло: О. Аверин (1997)
My hometown, my quiet home,
Where in the bare trees, av the walls of the fields,
Under the sad singing of a large wing
The north wind was beating outside.
My hometown - in your memory
Blood rages, and in the heart of the mountains,
And in the heart there is pain, because from the fields, from the valleys
The lesson to me is a hazy spell.
The lesson to me is a hazy spell.
And on a clear day, and in a night without stars
The soul is like a bird, under the din of thoughts
Flies to the path where the song boron
The cradle shares our sorrows.
My native corner, a flowery meadow, -
Under the noise the alder will come at night,
Like a quiet sigh, my faithful spirit
To eternal sleep to you to rest,
To eternal sleep to you to rest.
Under the wind noise, under storms,
Under the noise of houses, who lived with their hearts,
In the spring soot who grew in the field,
He will not leave his native fields.
In the spring soot who grew in the field,
He will not leave his native fields.
music: A. Katikov
words: L. Genius
solo: O. Averin (1997)