Белая шчырасць кароў.
Нямоглыя грудзі матулі.
Я — немаўля: кроў...
хтосьці да сэрца туліць.
Неба:
пастух плыве,
за небасхілам кароўкі.
«Лізанька!» — хтось заве...
Вуснамі хоць — у броўкі...
Неба? —
блакіт вачэй.
Першы харэй мой: ма-ма!
я
м
б
па шчацэ цячэ: сля-за
каляная.
Жаўранчыхі крычаць,
іхняе жыта зжалі.
Жаўранкі маўчаць,
як зерня ў рот набралі:
чый гэта анёл,
голас такі гарачы?
Чыё гэта птушанё
па-беларуску плача?
(Анатоль Сыс, "Алаіза")
White cows sincerity.
Powerless to mother's breast.
I am - babe: the blood ...
someone presses to the heart.
sky:
shepherd swims,
Ladybugs on the horizon.
"Lizaveta!" - someone calls ...
Through the words though - at the edge ...
Heaven? -
blue eyes.
First my ferrets: ma-ma!
I
m
b
cheek flows: slya of
Cullen.
Zhavranchyhi shout
they reaped rye.
Larks remain silent,
as the grain in your mouth typed:
whose is the angel,
voice is so hot?
Whose ptushano
Belarusian crying?
(Anatoly Sys, "Alois")