Lyrics Aid - Kagiz gemiler
Views
120
0 people consider the lyrics to be true
0 people consider the lyrics of the song incorrect
The lyrics of the song are provided for your reference Aid - Kagiz gemiler, and also a translation of a song with a video or clip.
Həyat qəribədir, mən lap qəribəyəm
Həyat dərs, mən dərsdən qaçan tələbəyəm
Sən müəllimsən, mənə öyrətdin yalanı
Bu tilsim, bu hisslər saxladı zamanı
Bakı oldu oyuncaq şəhər, biz uşaq
Həyat karusel, əyləncə, tamaşa
Sən mənə öyrətdin səbəbsiz gülməyi
Mən sənə öyrətdim dəli kimi sevməyi
Həyat qəribəydi, biz lap qəribəydik
Həyat dərs, biz dərsdən qaçan tələbəydik
Gündüzlərdən isti idi bizim gecələr
Cümlələr bir sözlü, sözlərimiz hecalar
Mahnılar daha doğma, ruhumuz daha təmiz
Susurdu dodaqlar, danışırdı gözlərimiz
İndiki hisslərimiz ərimiş şam kimi
Tapdaladın məni, qucaqladım izlərini
Kağız gəmilər necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara?
Batanda kağız gəmilər uşaqlar başlayır onlara baxıb ağlama
Sən də ağladın, son məktubunda yazanda sevmirsən məni
Mənim də qəlbim sənin dəniz gözlərində kağızdan bir gəmi
Həyat qəribəydik, biz lap qəribəydik
Biz uşağıydıq, sadəlövh körpəydik
Həyat aldadır, biz necə inanırdıq
Axı deyirdi: dostlar, əsl sevgi nağıldı
Biz arzu sahilində qumdan saraylar tikirdik
Bütün dünyanın acığına ürəkdən sevirdik!
Təyyarələr ayırırdı, yollar ayırırdı
Uçurumlar arasında ipək körpülər çəkirdik
Biz inanırdıq və bu inam bizi aparırdı
Güc verirdi ümidlər və sevgimiz dayanırdı
Pul, valideynlər, sərhədlər, qadağalar
Biz uçurduq göylərdə, onlar aşağıda qalırdı
Yadına gəlir düzəltmişdik kağızdan gəmi?
İçində yazıb, sevirəm, mən sevirəm səni
Bıraxdıq dənizə ki, o üzsün əbədi
Ama gələn ilk dalğa batırdı gəmini
Kağız gəmilər necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara?
Batanda kağız gəmilər uşaqlar başlayır onlara baxıb ağlama
Sən də ağladın, son məktubunda yazanda sevmirsən məni
Mənim də qəlbim sənin dəniz gözlərində kağızdan bir gəmi
Kağız gəmilər necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara?
Batanda kağız gəmilər…
Sən də ağladın…
Sevmirsən məni… Sən, sən sevmirsən məni.
Həyat dərs, mən dərsdən qaçan tələbəyəm
Sən müəllimsən, mənə öyrətdin yalanı
Bu tilsim, bu hisslər saxladı zamanı
Bakı oldu oyuncaq şəhər, biz uşaq
Həyat karusel, əyləncə, tamaşa
Sən mənə öyrətdin səbəbsiz gülməyi
Mən sənə öyrətdim dəli kimi sevməyi
Həyat qəribəydi, biz lap qəribəydik
Həyat dərs, biz dərsdən qaçan tələbəydik
Gündüzlərdən isti idi bizim gecələr
Cümlələr bir sözlü, sözlərimiz hecalar
Mahnılar daha doğma, ruhumuz daha təmiz
Susurdu dodaqlar, danışırdı gözlərimiz
İndiki hisslərimiz ərimiş şam kimi
Tapdaladın məni, qucaqladım izlərini
Kağız gəmilər necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara?
Batanda kağız gəmilər uşaqlar başlayır onlara baxıb ağlama
Sən də ağladın, son məktubunda yazanda sevmirsən məni
Mənim də qəlbim sənin dəniz gözlərində kağızdan bir gəmi
Həyat qəribəydik, biz lap qəribəydik
Biz uşağıydıq, sadəlövh körpəydik
Həyat aldadır, biz necə inanırdıq
Axı deyirdi: dostlar, əsl sevgi nağıldı
Biz arzu sahilində qumdan saraylar tikirdik
Bütün dünyanın acığına ürəkdən sevirdik!
Təyyarələr ayırırdı, yollar ayırırdı
Uçurumlar arasında ipək körpülər çəkirdik
Biz inanırdıq və bu inam bizi aparırdı
Güc verirdi ümidlər və sevgimiz dayanırdı
Pul, valideynlər, sərhədlər, qadağalar
Biz uçurduq göylərdə, onlar aşağıda qalırdı
Yadına gəlir düzəltmişdik kağızdan gəmi?
İçində yazıb, sevirəm, mən sevirəm səni
Bıraxdıq dənizə ki, o üzsün əbədi
Ama gələn ilk dalğa batırdı gəmini
Kağız gəmilər necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara?
Batanda kağız gəmilər uşaqlar başlayır onlara baxıb ağlama
Sən də ağladın, son məktubunda yazanda sevmirsən məni
Mənim də qəlbim sənin dəniz gözlərində kağızdan bir gəmi
Kağız gəmilər necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara?
Batanda kağız gəmilər…
Sən də ağladın…
Sevmirsən məni… Sən, sən sevmirsən məni.
Жизнь странная, я странная
Жизнь - это урок, я студентка, сбегающая из школы
Ты учитель, ты научил меня лжи
Во время этого заклинания эти чувства сохраняли
Баку стал игрушечным городом, мы дети
Карусель жизни, веселье, зрелище
Ты научил меня смеяться без причины
Я научил тебя любить как сумасшедший
Жизнь была странной, мы были очень странными
Жизнь - это урок, мы были учениками, сбежавшими из школы
Наши ночи были теплее дней
Предложения - одно слово, наши слова - слоги
Песни роднее, душа чище
Наши губы молчали, наши глаза говорили
Наши настоящие чувства подобны расплавленной свече
Ты меня топтал, я следы обнял
Как бумажные кораблики могут противостоять таким большим волнам?
Когда бумажные кораблики тонут, дети начинают смотреть на них и плакать
Ты тоже плакал, ты меня не любишь, когда пишешь в своем последнем письме
Мое сердце - бумажный корабль в твоих морских глазах
Жизнь была странной, мы были очень странными
Мы были детьми, наивными младенцами
Жизнь обманчива, как мы считали
Ведь он сказал: друзья, настоящая любовь - это сказка
Мы построили песчаные дворцы на берегу мечты
Мы любили боль всего мира!
Самолеты разделены, дороги разделены
Мы построили шелковые мосты между скалами
Мы верили, и эта вера привела нас
Это дало нам силы, наши надежды и любовь прекратились
Деньги, родители, границы, ограничения
Мы летели в небе, они остались внизу
Помните, мы сделали корабль из бумаги?
Я написал внутри, я люблю, я люблю тебя
Мы оставили его в море, чтобы он плавал вечно
Но первая волна потопила корабль
Как бумажные кораблики могут противостоять таким большим волнам?
Когда бумажные кораблики тонут, дети начинают смотреть на них и плакать
Ты тоже плакал, ты меня не любишь, когда пишешь в своем последнем письме
Мое сердце - бумажный корабль в твоих морских глазах
Как бумажные кораблики могут противостоять таким большим волнам?
Бумажные кораблики на закате…
Ты тоже плакал ...
Ты меня не любишь ... Ты, ты меня не любишь.
Жизнь - это урок, я студентка, сбегающая из школы
Ты учитель, ты научил меня лжи
Во время этого заклинания эти чувства сохраняли
Баку стал игрушечным городом, мы дети
Карусель жизни, веселье, зрелище
Ты научил меня смеяться без причины
Я научил тебя любить как сумасшедший
Жизнь была странной, мы были очень странными
Жизнь - это урок, мы были учениками, сбежавшими из школы
Наши ночи были теплее дней
Предложения - одно слово, наши слова - слоги
Песни роднее, душа чище
Наши губы молчали, наши глаза говорили
Наши настоящие чувства подобны расплавленной свече
Ты меня топтал, я следы обнял
Как бумажные кораблики могут противостоять таким большим волнам?
Когда бумажные кораблики тонут, дети начинают смотреть на них и плакать
Ты тоже плакал, ты меня не любишь, когда пишешь в своем последнем письме
Мое сердце - бумажный корабль в твоих морских глазах
Жизнь была странной, мы были очень странными
Мы были детьми, наивными младенцами
Жизнь обманчива, как мы считали
Ведь он сказал: друзья, настоящая любовь - это сказка
Мы построили песчаные дворцы на берегу мечты
Мы любили боль всего мира!
Самолеты разделены, дороги разделены
Мы построили шелковые мосты между скалами
Мы верили, и эта вера привела нас
Это дало нам силы, наши надежды и любовь прекратились
Деньги, родители, границы, ограничения
Мы летели в небе, они остались внизу
Помните, мы сделали корабль из бумаги?
Я написал внутри, я люблю, я люблю тебя
Мы оставили его в море, чтобы он плавал вечно
Но первая волна потопила корабль
Как бумажные кораблики могут противостоять таким большим волнам?
Когда бумажные кораблики тонут, дети начинают смотреть на них и плакать
Ты тоже плакал, ты меня не любишь, когда пишешь в своем последнем письме
Мое сердце - бумажный корабль в твоих морских глазах
Как бумажные кораблики могут противостоять таким большим волнам?
Бумажные кораблики на закате…
Ты тоже плакал ...
Ты меня не любишь ... Ты, ты меня не любишь.