Чаго вам хочацца, панове?
Якi вас выклiкаў прымус
Забiць трывогу аб тэй мове,
Якой азваўся беларус?
Чаму вам дзiка яго мова?
Паверце, вашай ён не ўкраў,
Сваё ён толькi ўспомнiў слова,
З якiм радзiўся, падрастаў.
Цяпер i вы загаварылi,
З апекай выйшлi, як з зямлi;
А што ж дагэтуль вы рабiлi?
А дзе ж дагэтуль вы былi?
Ваш брат i цёмны, i галодны;
Хацiнка свой зжывае век;
I век не знаў ён дум свабодных,
I крыўдзiў свой брат — чалавек.
Вам страшна нашай слёзнай песнi
I жальбы страшна вам глухой?
Вам жудка сонца напрадвеснi?
Мiлей вам холад з цемнатой?
А што ж вам беларус такога
Пасмеў зрабiць, пасмеў сказаць?
Эх, трэба ўчыць яшчэ вас многа,
Як свайго брата шанаваць!
Эх, кiньце крыўдамi кармiцца, —
Кожны народ сам сабе пан;
I беларус можа змясцiцца
Ў сям'i нялiчанай славян!
Напасцю, лаянкай напраснай
Грудзей не варта мазалiць!
Не пагасiць вам праўды яснай:
Жыў беларус i будзе жыць!
Не столькi “хамскiя” натуры
На карках вынеслi сваiх!
I свiст даношчыкаў пануры,
Паверце, не запудзiць iх!
К свабодзе, роўнасцi i знанню
Мы працярэбiм сабе след!
I будзе ўнукаў панаванне
Там, дзе сягоння плача дзед!
1907
What do you want, gentlemen?
Which you called coercion
Kill the alarm of that language,
Which said Belarusian?
Why you wildly his tongue?
Believe me, he did not steal your,
He only remembered his words,
With that radivsya, I grew up.
Now i you speak,
With the care we come out as the earth;
And what are still you do?
And where still you were?
Your brother i the dark, i'm hungry;
Hatsinka outliving your eyelids;
I knew it age doom free,
I hurt my brother - man.
You scared the tear our songs
I lament scared you deaf?
You zhudko sun in early spring?
Dearer to you cold of the darkness?
And what do you Byelorussian such
Dare to do, I dare to say?
Oh, we should still have a lot of vchyts,
Like his brother to appreciate!
Oh, come on kryvdami feed -
Every people own master;
I Byelorussian can zmyastsitstsa
The family nyalichanay Slavs!
Plague, cursing in vain
The chest is not worth mazalits!
Not repay you a clear truth:
Lived Belarusian i will live!
No so much "hamskiya" nature
On the withers taken out their own!
I whistle danoshchykav sullen,
Believe me, not zapudits them!
For freedom, equality i knowledge
We pratsyarebim currently trail!
I would grandchildren domination
Where his grandfather was crying now!
1907