Ботақансыз басталды тағы да жаңа күн,
Артта қалды міне тағы бір ызғарлы түн.
Білмеймін мені ойлайсың әлде ұмыттың,
Ал мен қалдым күлін уыстап бақыттың.
Мүмкін мені ойлайсың ұйықтар алдында,
Бәлкім ұмыттың өзгенің құшағында.
Қасымда жоқсың, жүрегім ауырып,
Өзіңді аңсаймын түндерде түңіліп.
Сезімім қалды кеудемде жаңғырып,
Жүрегім сыздайды аяусыз жазғырып.
Түсіндім... қажеті жоқ қайғырып,
Үйрендім жараға жатқан ауыртып.
Қайырмасы:
Өлеңдерім – жүрегімнің көз жасы,
Жаным қайдасың? Мені құшақташы...
Бірақта өмірімнен мәңгі ғайып болып,
Ала кеттің өзіңмен жүрегімді жұлып.
Сондықтан аяулым, жүрегім сенімен,
Тапқан боларсың бақытыңды іздеген.
Орындамай сөздерімді сендірген,
Иттей болдым қожайынсыз сенделген.
Шашыңның иісі қалды жастығымда,
Ұйықтамастан иіскеймін оны массаттана.
Көзіме елестете жатқандай қасыңда,
Мәз боламын уақытша жұмағыма.
Қайда сол күндер? Қайда сол сәттер?
Қайда сол жүректер? Сүйіскен еріндер?
Қайда... ғажайым сезімді түндер?
Қалды тек қана үмітсіз көздер...
Новый день начался с снежного барса,
Еще одна плохая ночь.
Не знаю, думаете ли вы или забыли меня,
И я так счастлив, что ты получил пепел.
Может быть, вы думаете обо мне, прежде чем спать,
Возможно, забыть оружие другого человека.
Ты не со мной, мое сердце болит,
Если вы хотите себя ночью, вы исчезли.
Я чувствую боль в груди,
Мое сердце сильно проклято.
Я не понял ... не волнуйся,
Я изучал боль в ране.
Припев:
Мои стихи - это слезы моего сердца,
Где ты моя душа Обнимает меня ...
Однако моя жизнь ушла навсегда,
Отнимите мое сердце с собой.
Поэтому мое сердце с вами,
Вы искали своего любовника.
Я не следовал своим словам,
Я покорно доверял хозяин.
Запах ваших волос остался на моей подушке,
Я чихаю его, не ложась спать.
Как вы можете себе представить,
Я буду временно невежественным.
Где эти дни? Где эти моменты?
Где сердца? Любящие губы?
Где капризные ночные ночи?
Только отчаянные глаза ...