Երբոր բացվին դըռներն հուսո,
Եվ մեր երկրեն փախտա ձըմեռ,
Չըքնաղ երկիր մեր Արմենիո,
Երբ փայելե յուր քաղցրիկ օրեր,
Երբոր ծիծարն իր բույն դառնա,
Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա,
Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև`
Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա,
Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև:
2. Հասակ մը կա մաեր կենաց մեջ,
Ուր ամենայն ինձ կավարտի.
Հասակ մը, ուր հոգին ի տենչ
Հիշատակաց յուր կարոտի.
Հորժան քնարս իմ ցրտանա,
Սիրույն տալով վերջին բարև`
Երթամ ննջել զիմ Կիլիկիա,
Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև`
Երթամ ննջել զիմ Կիլիկիա,
Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև:
Когда глухие открывают дверь,
И наша страна - лошадь,
Наша страна, наш замечательный Армено,
Когда им нравятся их сладкие дни,
Всякий раз, когда сосок становится его гнездом,
Если вы хотите увидеть Киликию,
Мир, что я солнце солнце
Если вы хотите увидеть Киликию,
Мир, который поставил меня на солнце.
2. В тосте есть вкус,
Где я закончу?
Есть душа, где душа восхитительна
Напомнила ее тоску.
Ритмичная грыжа мочи,
Добро пожаловать на последний привет
Я ложись спать в Киликию,
Мир, что я солнце солнце
Я ложись спать в Киликию,
Мир, который поставил меня на солнце.