Кабул итсәң дә син ярың диеп,
Йөрәккә бит булмый боерып.
Үзем шулай яшәп өйрәнгәнмен
Сафлыкны ялганнан аерып.
Ике яр, уртада ташкын, ә син
Теге як ярында елгадың.
Әйтерсең лә көтәсеңдер кебек
Ташкыннар сүрелеп торганын.
Яратмаган белән яшәү авыр,
Яратканны юксындым мин гел.
Дөрләгән сөюләр сүнде инде,
Ялкыннардан калды бары көл.
Сөям дигән синең сүзләреңне
Кабул итә алмый шул күңел.
Яратмаган белән яшәгәнче,
Яратканны юксыну җиңел.
Even if you accept that you are the shore,
By ordering the heart to be free.
That’s how I learned to live by myself
Separating integrity from falsehood.
Two shores, a flood in the middle, and you
You river on the other side.
It's as if you're waiting
That the floods were sweeping away.
It's hard to live with what you don't like,
I always miss what I love.
All the love is gone,
All that was left of the flames was the ashes.
Your words of love
That mood can’t accept.
Before you live with what you don't like,
It’s easy to lose a loved one.