Хiба на вечар той можна забыцца?
…Сонца над лесам жар-птушкай садзiцца,
Нешта спявае пяшчотнае бор,
Пахне чабор, пахне чабор…
Лёгкiя крокi на вузкай сцяжынцы.
Дзеўчына ў белай празрыстай хусцiнцы,
Быццам абсыпана промнымi зор.
Пахне чабор, пахне чабор…
Выйсцi б насустрач, стаць i прызнацца.
Вось яно – чыстае, яснае шчасце,
Крыiкнуць хацелася – голас замёр.
Пахне чабор, пахне чабор…
Год адзiнаццаць, а можа дванаццаць
Сэрца балiць, што не здолеў спаткацца,
Сэрца мауклива з"ядае дакор.
Пахне чабор, пахне чабор…
Час той схаваўся за дальняй гарою,
Быць на хвилину – яна преда мною…
Выйду. Гукаю. Маўклiвы прастор.
Пахне чабор, пахне чабор…
Is it possible to forget that evening?
… The sun sets over the forest like a fire-bird,
Something sings a gentle pine,
Smells like thyme, smells like thyme…
Easy steps on a narrow path.
A girl in a white transparent handkerchief,
As if strewn with rays of stars.
Smells like thyme, smells like thyme…
To meet, stand and confess.
Here it is - pure, clear happiness,
I wanted to shout - my voice stopped.
Smells like thyme, smells like thyme…
Year eleven, maybe twelve
My heart aches for not being able to meet,
The heart is silent with "eating reproach.
Smells like thyme, smells like thyme…
That time hid behind a distant mountain,
Be for a minute - she is in front of me…
I'll go out. I'm shouting. Silent space.
Smells like thyme, smells like thyme…