Жаздағы жылы нөсердей,
Мұншалық ғашық етердей, кім едің?
Дауыл боп соғып өтердей,
Тынышымды ұрлап кетердей, кім едің?
Қайырмасы:
Көрмесем, күнім, жабығам,
Көруге дәйім асығам.
Тастамашы жерге сөзімді,
Мендегі қойшы төзімді,
Ұқпадым бірақ мұң толы көзіңді.
Төбемнен төніп бұлтты аспан,
Сырыңды сенің ұқпастан, жүрмін-ау
Күтудің жолы тым ұзақ,
Өтуде күндер зымырап, түн мынау
Zhazdaғy zhyly nөserdey ,
Mұnshalyқ ғashyқ eterdey , kіm edің ?
Dauyl bop soғyp өterdey ,
Tynyshymdy ұrlap keterdey , kіm edің ?
Қayyrmasy :
Kөrmesem , kүnіm , zhabyғam ,
Kөruge dәyіm asyғam .
Tastamashy zherge sөzіmdі ,
Mendegі қoyshy tөzіmdі ,
Ұқpadym bіraқ mұң toly kөzіңdі .
Tөbemnen tөnіp bұltty Aspan ,
Syryңdy senің ұқpastan , zhүrmіn - ay
Kүtudің fifth ұzaқ Joly ,
Өtude kүnder zymyrap , tүn mynau