Мы рушым на захад, мы крочым на ўсход,
Куды загадаюць нам.
Халодным паглядам сталёвых вачэй
У твары глядзіць вайна.
Ззаду вагонь, уперадзе дым,
Абвугленая вясна.
Мы крочым няспынна, напрамак адзін.
Напрамак адзін - вайна!
Пануе над выпаленай зямлёй,
Цісьнецца ў думкі і сны.
Халодны бязьлітасны механізм,
Тупая машына вайны.
Яна падначальвае нас сабе,
Душы нішчыць яна.
Наш боль, наша роспач, наш жах - няўзнак:
Тут гаспадарыць вайна!
Паслухай, брат,
Мне б азірнуцца, убачыць знаёмыя вочы...
Я ведаю, брат,
Нам не вярнуцца з гэтае ночы!
Мне мая зброя рукі пячэ,
Я б кінуў яе і пракляў,
Але ў жаўнера на кожнай вайне
Ёсьць абавязак страляць.
Ёсьць абавязак страляць у людзей,
І гэты закон не зьмяніць.
І ёсьць у нас права, права на сьмерць
У сьнезе, гразі ці ў вагні.
Паслухай, брат,
Мне б азірнуцца, убачыць знаёмыя вочы...
Я ведаю, брат,
Нам не вярнуцца з гэтае ночы!
We follow to the west, we walk to the east,
Where we ordered.
Cold stare steely eyes
In the face of war looks.
Behind the fire, in front of the smoke,
Charred spring.
We walk for ever one direction.
One Direction - war!
It dominates the Blasted Lands,
Heresy in the thoughts and dreams.
Cold ruthless mechanism,
Stupid war machine.
It subjects us to himself,
Soul destroying it.
Our pain, our frustration, our horror - casually:
There is hosting a war!
Listen, brother,
I would look to see the familiar eyes ...
I know brother,
We do not go back to that night!
I burn my arms hands
I would have left her, and cursed,
But a soldier on every war
It has a duty to shoot.
Have a duty to shoot people,
And the law does not change.
And we have the right, the right to die
In the snow, dirt, or in a fire.
Listen, brother,
I would look to see the familiar eyes ...
I know brother,
We do not go back to that night!