Сүйіп те тұрып, сүйікті болып,
Сетінеп жаным, шерленем,
Сүюді – бақыт дейтіннің бәрі,
Әлі де сүйіп көрмеген.
Адасып барып, таласып-талып,
Сүрініп, сосын, ес кірді.
Адамның нағыз бақытты шағы –
Сүймеген кезі ешкімді.
Жылынып барып, жұлынып-жарып,
Жүрек көзінен жас тамад.
Махаббат оты тұтанған күннен,
Бақытсыздықтар басталад.
Көрінбес көзге елесті қуып,
Көңілді, сосын, бір демдер.
Адамның бәрі сүйіскен сәттен,
Бақытын іздеп жүргендер.
Санасы әбден ескірген деме,
Санама жасық, пасыққа.
Бақытты болғың келсе егер, досым,
Сүюге онда асықпа!
Адастым дей бер, адамның бәрі,
Бақытқа сендей асыққан.
Бақыттымын деп айтпайды бірақ,
Себебі, олар – ғашықтар!
Өзім де – тұтқын, шыға алмай келем,
Жүректей жұқа бөлмеден.
Сүюді – бақыт дейтіннің бәрі,
Ешқашан сүйіп көрмеген.
Если вы любите и любите,
С моей душой, шербет,
Любовь - это все о счастье,
Он все еще не любил его.
Приступая к работе, в чате,
Она влюбилась в нее, а затем вошла.
Настоящее счастье человека -
Он никому не нравился.
С теплом, спазмами,
Сердце устало.
Со дня сжигания любви,
Начались неприятности.
Представляя невидимый глаз,
Весело, потом дышать.
С того момента, как вы влюблены,
Те, кто ищет счастья.
Его разум довольно устарел,
Подсчитайте пирог.
Если вы хотите быть счастливым, мой друг,
Не спешите любить его!
Скажи моей сестре,
Счастье так же быстро, как и вы.
Не счастлив, но,
Потому что они любовники!
Я заключенный, я не могу выйти,
От сердца до тонкой комнаты.
Любовь - это все о счастье,
Он никогда не любил его.