Тулган айга карап, чәчләреңне тарап
Моңсу җырлар ләкин җырлама,
Сиңа карыйм да мин, күзем ала алмыйм,
Мин моңланмыйм, җаным моңлана.
Бердәнберем идең, син бәхетем дидең,
Үз бәхетеңә инде соңлама.
Ак моңнарым булып, яна бер ай тулып,
Мин моңланмыйм, йөрәк моңлана.
Юкка гына түгел, сагышлана күңел,
Ул ашкына ерак юлларга.
Күз яшьләрең яшер, ара ерак хәзер,
Тик моңланма, күңел моңланма.
Бу бит туган яктыр, тирә-ягы матур,
Чыкмасаң да озын юлларга.
Тугайларга дәшеп, җырлап килә яшьлек,
Шуңа күрә син дә моңланма.
Looking at the full moon, combing your hair
Sad songs but don't sing,
I look at you and I can't take my eyes off you,
I do not mourn, my soul mourns.
You were the only one who said I was lucky,
Don't be late for your happiness.
It's been a month since I last saw you,
I don’t mourn, my heart mourns.
Not only in vain, but in the heart of grief,
He is eager to travel far.
Your tears are hidden, far away now,
Just don't be sad, don't be sad.
This page is native, the surroundings are beautiful,
Even if you don't go out on long trips.
The youth who comes to the Tugai and sings,
So don't get me wrong.