Памiж пяскоў Егiпецкай зямлi,
Над хвалямi сiнеючага Нiла,
Ужо колькi тысяч год стаiць магiла:
У гаршку насення жменю там знайшлi.
Хоць зернейкi засохшымi былi,
Усё ж такi жыццёвая iх сiла
Збудзiлася i буйна ўскаласiла
Парой вясенняй збожжа на раллi.
Вось сiмвал твой, забыты краю родны!
Зварушаны нарэшце дух народны,
Я веру, бясплодна не засне.
А ўперад рынецца, маўляў крынiца,
Каторая магутна, гучна мкне,
Здалеўшы з глебы на прастор прабiцца.
Between the sands of the Egyptian land,
Sineyuchaga above the waves of the Nile,
Already many thousands of years worth of the grave:
In a pot of seeds handful found there.
Although the seeds were zasohshymi,
Still life of their strength
I Zbudilasya large vskalasila
Sometimes spring corn in the fields.
Here's your character, forgotten edge of the home!
Zvarushany finally the spirit of folk,
I believe fruitlessly not fall asleep.
A rush forward, they say the source,
Which powerfully loud mkne,
Zdalevshy from the soil into the open break.