Онытырга күмпе теләсәм дә,
Йөрәгемнән һаман китмисең.
Гомер елгам ага салмак гына,
Тик син генә җанга җитмисең.
Сүнде сыман кояш күкләремдә,
Син җитмисең җанга син генә.
Синнән башка, иркәм, синнән башка
Йөрәгемне аңлар кем генә.
Төннәр буе укыйм хатларыңны,
Искә алып бергә чакларны.
Шул чакларны моңлы бер жыр итеп,
Йөрәгемдә мәңге саклармын.
Сүнде сыман кояш күкләремдә,
Син җитмисең җанга син генә.
Синнән башка, иркәм, синнән башка
Йөрәгемне аңлар кем генә.
Тагын язлар килде, кар суыдай
Куңелләрем тагын ярсына.
Хәбәр салсаң гөрләвекләр булып,
Йөгерер идем синең каршыңа.
Сүнде сыман кояш күкләремдә,
Син җитмисең җанга син генә.
Синнән башка, иркәм, синнән башка
Йөрәгемне аңлар кем генә.
Хотя я хочу забыть,
Ты никогда не покидаешь свое сердце.
Гомер просто течет,
Только ты не добираешься до души.
Вообще в своем небе солнечные неки исчезли,
Вам не хватает только ты.
Без тебя, человек, но ты
Только кто поймет мое сердце.
Я прочитал на ночь все ваши письма,
Вспомнить время.
Кстати, который оплачивается,
Я буду держать в моем сердце навсегда.
Вообще в своем небе солнечные неки исчезли,
Вам не хватает только ты.
Без тебя, человек, но вы
Только кто поймет мое сердце.
Снова весна пришла, снег Сувияй
Мое счастье снова.
Как сообщение, которое вы убиты,
Я бы бежал к тебе.
Вообще в своем небе солнечные неки исчезли,
Вам не хватает только ты.
Без тебя, человек, но вы
Только кто поймет мое сердце.