Калі ідуць на абардаж,
І поўніць полымя прасьцяг
Да верху мачты - экіпаж
Цвікамі прыбівае сьцяг.
Даўно здалася - нават сталь, -
І толькі зараз - мы памром
Пад сьцягам, што ў прадонні хваль
Зьнікае разам з караблём.
Ў крыві краіны нашай бель,
Прыходзіць час смяротных сноў,
І нашай волі карабель, -
Няскораны, - ідзе на дно.
І сёньня ў вечны наш працяг,
У неба на світаньні дня
Уздымуць нас, як волі сьцяг,
Якога й Богу нельга зьняць.
Kali Iduts on abardazh,
І поўніць полымя прасьцыг
Yes, the top of the mast - ekipazh
Цвікамі прыбівае сьцян.
It was given - navat steel, -
І only tales - we pamrom
Pad syts, INTO Pradonn praise
Znіkae raz z karablёm.
Ў kryvі kraіny nashay bel,
Pryhodzіts hour of sweet dreams,
І nashay voli karabel, -
Neaskorany, - ідзе to the bottom.
І syonnya ў eternal our pratzag,
At the sky on the bright day
Uzdymuts us, yak will stsyag,
Yakoga god nelga znyats.