Топырағыңнан айналдым туған далам
Сенде оқып сенде өскен ақын балаң
Саған арнап бір өлең жаза алмасам
Ақынмын деп халқыма қалай айтам
Шүметтен ағып тұрған сарқырамаң
Көрші ауылдың адамдарын қызықтырған
Саған келіп көкке шығар жер іздейді
Өз жерінен ондай жер табалмаған
Күркіреп күркіреуден басталатын
Ауылым Талапты деп жар саламын
Балалық шағым менің сенде өтті
Сенде өткен сол кезді сағынамын
Көксуым талайының шөлін басқан
Өзен жоқ бір мен үшін сенен асқан
Аралыңды талай мәрте араладым
Тамашалап көркіне тоя алмастан
Құласамда жері жұмсақ жылатпаған
Сенде өткен әрбір күнім қымбат маған
Көксуымның жағасында талай мәрте
Табиғатыңа үнсіздікпен сыр ақтарғам
Таныймын үлкен-кіші кәрісінде
Сәлем айтам ауылдағы бар кісіге
Достарымнан шет жағасын естіп қалдым
Ауылым күннен күнге көркейуде
Бақыт қонсын ауылымның әр үйіне
Кудайберген Кайрат
Я как твоя земля
Вы поэт мальчик, который получил образование в вас
Если я не могу написать для вас одну песню
Как я могу рассказать своим людям, как они поэты?
Водопад течет из фонтана
Люди из соседнего села были заинтересованы
Он приходит в поисках места, чтобы попасть на небеса
Там нет такого места на их земле
Началось с грома
Я заявляю о знаменитой претензии
Мое детство перешло к тебе
Я скучаю по тебе в прошлом
Он покинул пустыню
Нет реки для меня старше тебя
Я был на острове много раз
Без веселья
В Куласаме место было мягким
Каждый день в моей жизни мне дорог
Много раз на берегу
Ваш голос молчит вашей природе
Мои зубы на маленьком и маленьком корейском
Привет всем в деревне
Я слышал постороннего от моих друзей
Деревня становится все более красивой
Рад каждому дому в деревне
Кудайберген Кайрат